Υδραγωγείο του 20ου αιώνα, το οποίο δημιουργήθηκε με έξοδα της τοπικής αυτοδιοίκησης σε μία εποχή που δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης στο νησί. Οι γυναίκες πήγαιναν με στάμνες να πάρει νερό μέχρι και τη δεκαετία του ’60. Στη γειτονιά Σπηλιά , στο γραφικό χωριό της Δρυοπίδας , υπάρχει παροχή  πόσιμου νερού . Κατεβαίνοντας 100 σκαλιά , […]

Στην είσοδο του οικισμού της Δρυοπίδας υπάρχει σύστημα βρυσών που αποτελούσε το κεντρικό σημείο υδροδότησης στο παρελθόν. Στη δυτική είσοδο της Δρυοπίδας, αν προχωρήσουμε στο κατηφοράκι αριστερά θα συναντήσουμε προς το ρέμα, που το λέγανε «νεροφάμα» (νοροφάγωμα), μια δεξαμενή συλλογής βρόχινου Πριν το  1950 εθελοντές κάτοικοι της Δρυοπίδας , χρησιμοποιώντας το οικοδομικό υλικό που βρισκόταν

Καταστέ(γ)ι λέγεται το σκεπαστό πέρασμα για τους διαβάτες και για τα ζώα εντός των οικισμών. Στον ελληνικό χώρο, τα ιδιαίτερα αυτά περάσματα είναι γνωστά και ως διαβατικά ή σκεπαστά. Πρόκειται για κατασκευές (βεράντες ή δωμάτια) πάνω από τα σοκάκια του οικισμού. Η ανέγερσή τους γινόταν είτε μέσω γεφύρωσης του περάσματος με τη χρήση δοκίδων από

Καταστέ(γ)ι λέγεται το σκεπαστό πέρασμα για τους διαβάτες και για τα ζώα εντός των οικισμών. Στον ελληνικό χώρο, τα ιδιαίτερα αυτά περάσματα είναι γνωστά και ως διαβατικά ή σκεπαστά. Πρόκειται για κατασκευές (βεράντες ή δωμάτια) πάνω από τα σοκάκια του οικισμού. Η ανέγερσή τους γινόταν είτε μέσω γεφύρωσης του περάσματος με τη χρήση δοκίδων από

Στην Χώρα υπάρχουν 6 περιστεριώνες. Η πιο μεγάλη, από την οποία η περιοχή πήρε το όνομά της, είναι αυτή που βρίσκεται στο μέσο περίπου της Χώρας, στο μονοπάτι με ντουσεμέ που βγαίνει  στην περιοχή Τσιγκούρες. . Η περιστεριώνα αυτή πρέπει να υπάρχει για πάνω από 100 χρόνια – αν και δεν γνωρίζουμε ακριβώς τη χρονολογία

Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αγροτικού τοπίου της Kύθνου είναι οι εντυπωσιακοί αναβαθμοί στη γη, οι λεγόμενες σκάλες ή αναβαθμίδες ή πεζούλες. Ανά τους αιώνες οι άνθρωποι δημιουργούσαν αναβαθμίδες για να καλλιεργήσουν τη γη  και να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Οι αναβαθμίδες συγκρατούν το νερό της βροχής το οποίο ποτίζει καλά το έδαφος, και

Τα πλυσταριά ήταν τα πλυντήρια μίας άλλης εποχής. Μία δημόσια υποδομή, απολύτως αναγκαία μέχρι και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα που σήμερα αποτελεί ένα ιδιαίτερο μνημείο, παρουσιάζοντας μία ανθρώπινη δραστηριότητα που η τεχνολογία έχει αφήσει πίσω της για πάντα. Τα πλυσταριά του Μαθιά χτίστηκαν το 1852 εις μνήμην του τότε δημάρχου Αντρέα Μάζη και ήταν

Το περιβολάκι αυτό ανήκει στον Γιάννη Φιλιππαίο, γνωστός στο νησί ως Απίθανος. Το αγόρασε ο πατέρας του από τον αδελφό του και το έκανε αμπέλι για λίγα χρόνια. Αργότερα δυστυχώς  καταστράφηκε από τα ζώα που κατάφεραν να εισέλθουν.. Όταν το ‘90 το παρέλαβε ο Γιάννης, το περιβολάκι ήταν γεμάτο πικροδάφνες, καλάμια και αγριάδα. Σταδιακά, αποκαταστάθηκαν

Στη Χώρα Κύθνου, στη νότια πλευρά του οικισμού, παράλληλα στο ρέμα, υπάρχουν τέσσερα μεγάλα δημόσια πηγάδια (η λέξη πηγάδι είναι υποκοριστικό της αρχαίας ελληνικής λέξης πηγή). Το Πάνω πηγάδι ή Πάνω Πιάδι όπως λέγεται στην Κυθνιακή διάλεκτο, το Χειροπήγαδο, το Μεσιανό και η Φουντάνα. Το πηγάδι είναι ένα άνοιγμα στο έδαφος, το οποίο δίνει πρόσβαση

Στη Χώρα της Κύθνου συναντάται μεγάλη ποικιλία από καπνοδόχους Σε αυτό έχει συμβάλει η προσωπικότητα του κάθε μάστορα, ο οποίος διαμορφώνει την κατασκευή με βάση το προσωπικό του μεράκι. Έτσι, η τεχνοτροπία πέρασε από γενιά σε γενιά και κάθε καπνοδόχος αποτελεί ένα έργο τέχνης. Η απόληξη της καπνοδόχου ονομάζεται κάπασος και είναι συνήθως κεραμικό αντικείμενο.